ΛΑΤΕΣ

Σαλάτα αλμύρα με αντσούγιες, τόνο και ελιές

Μια χορταστική, δροσερή σαλάτα με αλμύρα και "μυρωδιά" θάλασσας

Θύμιος Βούλγαρης

1. Δημοσίευση: 28 Αύγουστος 2012, 09:45

Υλικά

500 γραμμ. αλμύρα, καθαρισμένη

2 πατάτες καθαρισμένες, βρασμένες, κομμένες σε κύβους

8 μαύρες ελιές, κομμένες στη μέση

6 αντσούγιες, χωρίς το κόκαλο, χοντροκομμένες

1 κονσέρβα τόνου

2-3 κ.σ. άνηθο, ψιλοκομμένο

χυμός και ξύσμα από 2 λεμόνια

έξτρα παρθένο ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Σε μια κατσαρόλα με αλατισμένο νερό βράζετε τα χόρτα για ένα δεκάλεπτο περίπου. Αμέσως μόλις τα βγάλετε, μεταφέρετέ τα σε ένα μεγάλο μπολ με νερό και πάγο για να κρυώσουν και να διατηρήσουν το χρώμα τους. 

• Στραγγίστε τα και αφήστε τα σε μια καλή στρώση απορροφητικού χαρτιού για να στεγνώσουν. Σε μια μεγάλη σαλατιέρα ρίχνετε όλα τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τις αντσούγιες και τον τόνο και ανακατεύετε καλά. Μεταφέρετε σε άλλη σαλατιέρα ή πιατέλα, ρίχνετε από επάνω τα χόρτα και τελειώνετε με τον σπασμένο τόνο και τις αντσούγιες. Μια δόση ελαιολάδου, τριμμένο πιπέρι και σερβίρετε. 

Σαλάτα κουνουπίδι με αντσούγιες και αγγουράκι τουρσί

Συνταγές και food styling: Βαγγέλης Δρίσκας (e-mail: info@driskas.com | site: http://www.driskas.com) Φωτογραφίες: Ανδρέας Ευσταθίου

Για μία σαλάτα

ΥΛΙΚΑ

* 1 μικρό κουνουπίδι (περίπου μισό κιλό)
* 1 ψιλοκομμένο ξερό κρεμμύδι
* 3 αγγουράκια τουρσί ψιλοκομμένα
* 4 κουτ. της σούπας ψιλοκομμένος μαϊντανός
* 8 φιλετάκια αντσούγιας (καθαρισμένα σε λάδι) κομμένα σε μικρότερα κομμάτια
* 1/4 φλιτζανιού ελαιόλαδο
* 4 κουτ. της σούπας χυμός λεμονιού
* αλάτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Χωρίστε τα μπουκετάκια από το κουνουπίδι και βάλτε τα σε ένα μπολ με νερό και λίγο ξίδι. Αφήστε τα για λίγη ώρα, ξεπλύντε τα και στραγγίστε τα. Κόψτε τα μπουκετάκια με το μαχαίρι, σε πολύ μικρά κομμάτια ή βάλτε τα στον πολυκόπτη και τρίψτε τα. Βάλτε τα σε ένα μπολ, αλατίστε τα και ανακατέψτε με το ψιλοκομμένο κρεμμύδι, τα αγγουράκια τουρσί, το μαϊντανό και τα φιλετάκια αντσούγιας. Περιχύστε τα με το ελαιόλαδο και το χυμό λεμονιού. Αφήστε τη σαλάτα στο ψυγείο για 30 λεπτά με μία ώρα πριν τη σερβίρετε.

Πατατοσαλάτα με ελιές τόνο και αντσούγιες  

Αυτή η σαλάτα μπορεί άνετα να συνδυαστεί με τσιπουράκι ουζάκι και ρετσινούλα.Εάν περιμένετε παρεούλα με μερακληδες ετοιμάστε αυτή την σαλάτα.

Υλικά

• 700 γρ. πατάτες, κατά προτίμηση βιολογικές, με τη φλούδα, πολύ καλά πλυμένες
• 250 γρ. φασολάκια κατεψυγμένα (ή φρέσκα στην εποχή τους)
• 2 κονσέρβες τόνου, στραγγισμένες (ιδανικά χρησιμοποιούμε φιλέτα τόνου σε ελαιόλαδο σε βαζάκι, από ελληνικές και ξένες εταιρείες, στα ράφια ενημερωμένων παντοπωλείων και μεγάλων σούπερ μάρκετ)
• 3 αυγά, σφιχτοβρασμένα, κομμένα στα τέσσερα
• 5 - 6 φιλετάκια αντσούγιας, ξεπλυμένα και κομμένα σε μικρότερα κομμάτια
• 1 κουτ. σούπας κάππαρη, ξαλμυρισμένη σε κρύο νερό για
• 10 ντοματάκια τύπου τσέρι, κομμένα στα δύο
• 1 σαλάτα, πλυμένη και χοντροκομμένη
• 1 ματσάκι ρόκα (χωρίς τα χοντρά κοτσάνια), χοντροκομμένη
• τα φύλλα από 1/3 ματσάκι μαϊντανού, ψιλοκομμένα
• 10 ελιές μαύρες, κατά προτίμηση Αμφίσσης, χωρίς τα κουκούτσια

Για τη σάλτσα

• 80 ml ελαιόλαδο
• 2 κουτ. σούπας ξίδι από λευκό κρασί
• 1 κουτ. γλυκού μουστάρδα
• 1 μικρή σκελίδα σκόρδου
• αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι  

Διαδικασία Βράζουμε τις πατάτες σε μια κατσαρόλα με άφθονο αλατισμένο νερό, μέχρι να μαλακώσουν. Αυτό μπορεί να πάρει από 15–30 λεπτά, ανάλογα με το μέγεθος των πατατών. Ελέγχουμε αν έγιναν τρυπώντας τες με ένα λεπτό μαχαίρι – θα πρέπει να τις διαπερνά με ευκολία. Προσοχή όμως γιατί δεν πρέπει να διαλυθούν.

Για να εξοικονομήσουμε χρόνο, μπορούμε να βράσουμε τις πατάτες στη χύτρα ταχύτητας. Τις βγάζουμε από την κατσαρόλα, τις αφήνουμε να κρυώσουν λίγο ώστε να μπορούμε να τις πιάσουμε, τις ξεφλουδίζουμε και τις κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια, τα οποία βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ. Αλατοπιπερώνουμε (το αλάτι με μέτρο γιατί οι αντσούγιες και η κάππαρη που θα βάλουμε είναι αλμυρούτσικα).

Την ώρα που βράζουν οι πατάτες βράζουμε σε μια μικρή κατσαρόλα σε αλατισμένο νερό τα φασολάκια για 7–10 λεπτά ή όσο χρειάζεται για να γίνουν όσο μαλακά θέλουμε. Τα σουρώνουμε και τα προσθέτουμε στο μπολ με τις πατάτες. Ρίχνουμε στο μπολ τον τόνο σε μικρά κομμάτια, τα ντοματίνια και τα σαλατικά.

Σε ένα βάζο που κλείνει καλά, βάζουμε τα υλικά για τη σάλτσα και ανακινούμε μέχρι να αναμειχθούν. Περιχύνουμε τη σαλάτα με τη σάλτσα και ανακατεύουμε πολύ απαλά για να μη διαλυθούν τα υλικά. Προσθέτουμε και τα αυγά, τις αντσούγιες και τις ελιές, πασπαλίζουμε με τον μαϊντανό και σερβίρουμε. 

ΛαχανικάΘαλασσινάΣαλάταΟρεκτικάΕλληνικό Καλοκαίρι

Ψητές πιπεριές µε αντσούγιες και κάππαρη

 Εκτύπωση συνταγής

 Αποστολή

 Προσθήκη στις αγαπημένες

Αυτές οι πιπεριές είναι τέλειες αν μείνουν για λίγη ώρα στο ψυγείο, να αναπτυχθούν οι γεύσεις τους. Τις συνοδεύουμε με φρυγανισμένο ψωμί. Εξαφανίζονται στο λεπτό. Είναι ιδανικός καλοκαιρινός μεζές για παρέα.

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200οC στον αέρα και ψήνουμε τις πιπεριές στη σχάρα του φούρνου μέχρι να αρχίσει να μαυρίζει η φλούδα τους και να σκάει. Τότε τις βάζουμε σε σακούλα τροφίμων ή σε μπολ που κλείνει καλά. Τις αφήνουμε να ιδρώσουν για λίγα λεπτά και τις ξεφλουδίζουμε γύρω γύρω. Αφαιρούμε το κοτσάνι, τους σπόρους και τις ίνες και τις κόβουμε σε κομμάτια.

Αραδιάζουμε σε πιατέλα τις πιπεριές σε στρώσεις με το σκόρδο, την κάππαρη, τις αντσούγιες. Πασπαλίζουμε φρεσκοτριμμένο πιπέρι και περιχύνουμε με το ελαιόλαδο (σαν σαλάτα). Τέλος πασπαλίζουμε με μπόλικο βασιλικό.

Σερβίρουμε τις πιπεριές κρύες ή σε θερμοκρασία δωματίου.

ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ: Ψήνουμε τις πιπεριές μέχρι να μαυρίσει η φλούδα τους και τις κλείνουμε σε σακούλα ή σκεύος να ιδρώσουν για 5΄-10΄. Τις καθαρίζουμε-ξεφλουδίζουμε όσο είναι ζεστές. Όταν κρυώσουν, δεν ξεφλουδίζονται εύκολα. 

Mερίδες: 6

Χρόνος Προετοιμασίας: 5 λεπτά

Χρόνος Ψησίματος: 40 λεπτά

Υλικά συνταγής

• 5 κόκκινες πιπεριές
• 5 κίτρινες πιπεριές
• 2 πράσινες πιπεριές
• 100 γραμμ. αντσούγιες
• 2 κ.σ. κάππαρη
• 2-3 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε λεπτές φέτες
• Λίγα φύλλα πλατύφυλλου βασιλικού
• φρεσκοτριμμένο πιπέρι
• ελαιόλαδο
• Φρυγανισμένο ψωμί για το σερβίρισμα

LINKS ΧΟΡΗΓΩΝ

• Pharmazen.gr:Προσφορά XLS medical 2+1 ΔΩΡΟ. Για 

Δροσάτη σαλάτα με βραστά αυγά και αντσούγιες

4.0/5 βαθμοί (1 ψήφοι)

• Προετοιμασία: 15 λεπτά
• Μερίδες: 3
• Δυσκολία: πολύ εύκολο

Υλικά

• Δροσάτη σαλάτα 1 συσκευασία (250 γρ.)
• φρέσκα κρεμμυδάκια 2 ψιλοκομμένα
• μπαγιάτικο ψωμί 3 φέτες (χωρίς κόρα) κομμένες σε κυβάκια
• πιπεριά Φλωρίνης 1 στραγγισμένη από το λάδι της
• αυγά 3 βρασμένα σφιχτά, κομμένα σε φέτες
• αντσούγιες 8 φιλετάκια
• ελαιόλαδο 1-2 κουταλιές της σούπας
• Για το ντρέσινγκ
• μαϊντανός ψιλοκομμένος 2 κουταλιές της σούπας
• ξίδι από άσπρο κρασί 2 κουταλιές της σούπας
• ελαιόλαδο 5-6 κουταλιές της σούπας
• μουστάρδα γλυκιά Colman's 1 κουταλάκι του γλυκού
• αλάτι όσο θέλετε
• πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Ετικέτες

μουστάρδα

Εκτέλεση

1. Στραγγίζετε τις αντσούγιες από το λάδι τους και τις τυλίγετε σε ρολάκια. Κόβετε την πιπεριά Φλωρίνης σε λωρίδες. Ζεσταίνετε σε αντικολλητικό τηγάνι 1-2 κουταλιές της σούπας λάδι και τηγανίζετε τα κυβάκια του ψωμιού για 4΄- 5΄μέχρι να ροδίσουν ελαφρά από όλες τις πλευρές.
2. Ρίχνετε τη Δροσάτη σαλάτα σε μπολ. Σκορπίζετε από πάνω τις αντσούγιες, την πιπεριά, τα κρεμμύδια και τις φέτες των αυγών.
3. Χτυπάτε το υπόλοιπο λάδι με το ξίδι, τη μουστάρδα, αλάτι, πιπέρι και το μαϊντανό μέχρι να γίνουν παχύρρευστη σάλτσα και περιχύνετε τη σαλάτα. Αλατοπιπερώνετε και σερβίρετε αμέσως.

Ενότητες

Κι όμως: Στη σύνταξη με μόλις 12 έτη ασφάλισης!

στις Πέμπτη, 24 Απριλίου 2014 - 4:18 μ.μ.

Με μόλις 12 έτη πραγματικής ασφάλισης (δηλαδή 3.600 ημέρες) μπορούν οι μισθωτοί και οι ελεύθεροι επαγγελματίες να διεκδικήσουν σύνταξη.

Τα υπόλοιπα τρία χρόνια που λείπουν για τη συμπλήρωση της 15ετίας μπορούν να συμπληρωθούν είτε με την εξαγορά πλασματικών ετών ασφάλισης είτε με αυτασφάλιση.

Σύμφωνα με την εφημερίδα το «Έθνος» με τον τρόπο αυτόν εξασφαλίζουν ένα εισόδημα ακόμα και ασφαλισμένοι που δεν έχουν διανύσει πολλά χρόνια στην εργασία. Ωστόσο, εδώ πρέπει να σημειωθεί πως το απαιτούμενο όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότηση είναι υψηλό (με δεδομένο πως δεν υπάρχουν πολλά έτη ασφάλισης).

Όπως τονίζει στην εφημερίδα, ο δικηγόρος Δημήτρης Ρίζος, που είναι ειδικός σε θέματα εργατικού και ασφαλιστικού δικαίου, πλέον με τη συμπλήρωση 15ετίας καταβάλλεται πλήρης σύνταξη σε ηλικία 67 ετών και μειωμένη στα 62. Προσοχή, καθώς για τη μειωμένη σύνταξη εξακολουθεί να ισχύει η προϋπόθεση των 100 ημερών ασφάλισης ανά έτος την τελευταία πριν από την αίτηση, 5ετία στους φορείς που αυτή απαιτείται.

Για συμπλήρωση της 15ετίας με τα πλασματικά έτη των ν.3863/2010 και 3996/2011, θα πρέπει οι ασφαλισμένοι να μην έχουν συμπληρώσει το όριο ηλικίας για τη θεμελίωση μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2010. Έτσι όσοι άντρες είχαν μέχρι το τέλος του 2010 συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας τους και οι γυναίκες το 60ο (για περιπτώσεις της πλήρους σύνταξης) δεν μπορούν να εξαγοράσουν πλασματικό χρόνο από σπουδές ή τέκνα ή κενά εργασίας για συμπλήρωση των απαραίτητων 15 ετών.

Αντίθετα, οι ασφαλισμένοι που δεν είχαν τα εν λόγω όρια ηλικίας αλλά έχουν πραγματική ασφάλιση που ξεπερνά τη 12ετία μπορούν χωρίς περιορισμό να εξαγοράσουν τους πλασματικούς χρόνους για να φτάσουν τα 4.500 ένσημα (15 έτη). Μπορεί να αξιοποιηθεί έτσι ο πλασματικός χρόνος των τέκνων, της θητείας, τα κενά ασφάλισης, η ανεργία κλπ.

newsbomb.gr

Η έλξη της αρνητικής σκέψης

on 4/14/2014

Γιατί αναγνωρίζουμε στη ζωή μας τη λύπη περισσότερο από τη χαρά; Γιατί άραγε οι αρνητικές ιστορίες μας παίρνουν τόσο πολύ υπόσταση μέσα μας αντί για τα όμορφα πράγματα που κάνουμε ή συμβαίνουν γύρω μας; Γιατί δεχόμαστε όλο το βάρος του «όχι» και δεν αφήνουμε το «ναι» να διεκδικήσει το δικό του ποσοστό εγγραφής;

Σκεφτείτε μία καθημερινή εικόνα. Για παράδειγμα την περίπτωση που οδηγούμε βιαστικά για μία συνάντηση και μας πιάνει κόκκινο φανάρι ενώ τρέχουμε να το περάσουμε. Η πρώτη σκέψη είναι αυθόρμητη «πάντα με πιάνει το κόκκινο όταν βιάζομαι, όταν θέλω να περάσω για να πάω στο ραντεβού μου, πάντα μου συμβαίνει αυτό και μόνο σε εμένα» και όσο περισσότερο το χτίζουμε με αρνητισμό, τόσο φτιάχνουμε σενάρια που θυμίζουν το «άντε και εσύ και ο γρύλος σου». Ναι, μας έπιασε κόκκινο. Πόσες φορές έχει γίνει αυτό; Άγνωστο, γιατί δεν τις μετράμε. Κι όμως νομίζουμε ότι μας πιάνει μόνο το κόκκινο! Αν υπήρχε ένας μετρητής προσπέλασης φαναριών, σίγουρα τα πράσινα θα ήταν περισσότερα, αν όχι τουλάχιστον ισόποσα.

Τι γίνεται εδώ; Απλό και ταυτόχρονα πολύπλοκο. Δείχνουμε έμφαση στο αρνητικό που μας συμβαίνει, στο κόκκινο φανάρι. Δίνουμε την αφορμή στον εαυτό μας να σκεφτεί αρνητικά και κατ’ επέκταση να το νιώσει. Το αρνητικό μας κλονίζει, έρχεται να απειλήσει τον κόσμο μας, έρχεται να μας εμποδίσει να ικανοποιήσουμε την επιθυμία μας και παίρνει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που του αναλογούν. Αν αυτό συνεχιστεί, θα λειτουργήσει αθροιστικά, θα υιοθετηθεί ως μία συνειδητή κατάσταση που επιτρέπει στον εαυτό μας να νοηματοδοτείται μόνο έτσι, αρνητικά. Οδηγούμαστε ασυναίσθητα σε μία επικριτική ματιά προς τον εαυτό μας λέγοντας « Αφού δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό, τι κακό συμβαίνει σε εμένα;» ή κρίνουμε τους άλλους «Δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο άσχημα είναι τα πράγματα» και έτσι μεγαλώνουμε τις διαστάσεις του αρνητικού στην ετικέτα που μας κολλάμε.

Συχνά κάνουμε πλάνα για το μέλλον και λέμε: «αυτό θα είναι δύσκολο», μας ρωτάνε «γιατί» και λέμε «δεν ξέρω, έτσι το σκέφτομαι». Αυτοματοποιημένα πολλές φορές, χωρίς επεξεργασία κλίνουμε περισσότερο προς την άσχημη έκβαση των πραγμάτων. Εμμένουμε σε αυτή την άρνηση, τροφοδοτώντας τη σκέψη μας με μία σειρά από στοιχεία που λειτουργούν αποτρεπτικά στην εφαρμογή περαιτέρω ενεργειών μας. Στο τέλος της ημέρας ακυρώνουμε τις σκέψεις μας αποφεύγοντας να τις κάνουμε πράξη. Και πώς να τις κάνουμε πράξη όταν το μόνο που πιστεύουμε είναι το αρνητικό;

Και πότε είμαστε χαρούμενοι στη ζωή μας; Είναι δύσκολο να το καταλάβουμε, γιατί όταν είμαστε χαρούμενοι, το ζούμε, είναι εμπειρικό. Το προσπερνάμε εύκολα και δεν του δίνουμε σημασία. Δεν μπαίνουμε να αναλύσουμε και δύσκολα εκτιμάμε κάθε χαρούμενη σκέψη, πράξη, στιγμή. Απλά τη βιώνουμε ως δεδομένο στοιχείο και προχωράμε.

Από την άλλη όταν είμαστε στεναχωρημένοι, το αρνητικό συναίσθημα, μας κυριεύει σε όλο του το εύρος. Μπαίνουμε να αναλύσουμε τα πάντα. Θρηνούμε, επικρίνουμε και ανησυχούμε όλη τη μέρα. Ο χρόνος αποκτά διαφορετική μέτρηση και τα δευτερόλεπτα φαίνονται αιώνες.Πάντα στη ζωή μας θα υπάρχουν καλές και κακές μέρες. Στις καλές συνεχίζουμε τη ζωή μας. Στις άσχημες ημέρες πως αντιδρούμε; Μένουμε καθηλωμένοι ή δείχνουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας; Επιτρέπεται να είμαστε στεναχωρημένοι δεχόμενοι ότι και αυτό το συναίσθημα είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας;

Συνήθως τις άσχημες μέρες λέμε στον εαυτό μας, «θα είμαι πάντα στεναχωρημένος» ή «γιατί είμαι τόσο αδύνατος» στρεφόμενοι πάντα με αρνητισμό προς τον εαυτό μας. Εκείνη τη στιγμή είναι που πραγματικά πρέπει να τον προσέξουμε, να τον φροντίσουμε και έτσι να προχωρήσουμε. Η στεναχώρια από μόνη της είναι διαχειρίσιμο συναίσθημα. Αλλά η λύπη μαζί με την ενοχή και τον φόβο, δημιουργούν έναν ανυπόφορο συνδυασμό.

Δίνουμε χώρο και χρόνο σε κάθε συναίσθημα, είναι όλα αξιοποιήσιμα. Ξέρουμε πότε είμαστε στεναχωρημένοι και πότε είμαστε χαρούμενοι: όταν έχουμε συναίσθηση των συναισθημάτων μας. Πότε είμαστε χαρούμενοι;

- Όταν αποφεύγουμε να γινόμαστε θύματα των καταστάσεων.

- Όταν είμαστε ήρεμοι και μπορούμε να σκεφτούμε ψύχραιμα χωρίς να φορτωνόμαστε με ευθύνη για όλα τα προβλήματα όλου του κόσμου.

- Όταν δείχνουμε ευγνωμοσύνη στον εαυτό μας για ό,τι έχουμε καταφέρει.

- Όταν νιώθουμε ισορροπημένοι και δεν σκεφτόμαστε τα λάθη του παρελθόντος γιατί δεν έχουμε ανάγκη τίποτα πια από τότε.

- Όταν νιώθουμε ελευθερία και σταματάμε να δίνουμε βήμα στις φωνές που μας ενοχοποιούν και μας λένε ότι δεν τα κάνουμε καλά, ότι πληγώνουμε τους ανθρώπους δίπλα μας και ότι οι άλλοι θέλουν να μας εγκαταλείψουν.

Είμαστε χαρούμενοι όταν σταματάμε να επιτρέπουμε στον φόβο να μας οδηγήσει στο μονοπάτι του «δεν μπορώ». Όταν αποφασίσουμε ότι θέλουμε εμείς να ορίσουμε τη ζωή μας.

Χαράλαμπος Πίσχος

Πηγή: psychologynow.gr
antikleidi.com

Μοιραστείτε το :